New series of 19 abstract, minimalistic artworks of greek contemporary artist Christina Michalopoulou in a solo exhibition.
Place: Art Studio, Dialetti 14, 54621, Thessaloniki, GR
Duration: 13.12.2024 – 10.1.2025
Mondays to Wednesdays & Fridays: 10.00 – 16.00
Thursdays: 10.00 – 15.00 & 18.00 – 20.00
For more about the 19 artworks, join here
Ο εικαστικός, ακαδημαϊκός και συγγραφέας Ανδρέας Φιλιππόπουλος Μιχαλόπουλος (Andreaspm.com) γράφει:
“Τα καινούργια έργα της Χριστίνας Μιχαλοπούλου είναι μικροί παιάνες στο βωμό της κίνησης. Καταφέρνουν να συνδυάσουν την στατικότητα μιας πόζας με τον δυναμισμό ενός σάλτου. Οι ισορροπίες, που θυμίζουν ινδουιστικά συμπλέγματα, έχουν να κάνουν με τον φετιχισμό για μέλη σώματος, αλλά και για τις αψίδες κινήσεων που προσπαθούν να αγγίξουν, τόσο τα άλλα σώματα γύρω τους, όσο και τον θεατή. Η επιλογή χρωμάτων είναι καθοριστική. Είναι σπάνιο να βλέπεις γραμμές τόσο μεταλλικά αυστηρές και διαχωριστικές, που ταυτόχρονα αφήνουν αισθήσεις, συναισθήματα και σώματα ολόκληρα να περνάνε στην άλλη πλευρά. Τα σώματα είναι παραπάνω από ανθρώπινα, γιατί τοποθετούν το ζώο, το βακτήριο, την πανίδα, όλα σε ισότιμη βάση. Εκεί βλέπουμε το μεγάλο όργιο ενός υφήλιου πολυερωτισμού, που λειτουργεί σαν πρόσκληση να αφήσουμε για λίγο τις δεδομένες μας ταυτότητες να γλιστρήσουν μακριά από εμάς. Ποιά είναι όμως η πρόκληση της Μιχαλόπουλου; Ποιό είναι το ερώτημα που μας θέτει; Επιτρέψτε μου να κάνω μια υπόθεση: πως είναι απλά μια ερώτηση για την εταιρότητα μέσα μας. Πόσο χώρο της δίνουμε; Πόσο μπορούμε να την δεχθούμε και κυρίως να την επεκτείνουμε παραέξω, πέρα από την επιδερμίδα μας; Γιατί η εταιρότητα, μας λέει η καινούρια αυτή δουλειά της Μιχαλόπουλου, είναι πρωταρχικά εσωτερική υπόθεση.”
Artist’s Statement
Στη νέα μου δουλειά τα σώματα και οι όγκοι ξεχύνονται στις επιφάνειες, εμπλέκονται μεταξύ τους και διαδρούν. Όσο πιο σαφή και αντικειμενικά τα όρια, τόσο πιο ασαφείς και υποκειμενικές οι ιστορίες πίσω από αυτά. Κομμάτια σώματος, φτερά, άκρα και καμπύλες συγκρούονται, αγγίζονται, ερωτεύονται, απορρίπτονται. Ανθρωπόμορφα τοτέμ και σπείρες, βωμοί, γιγάντιοι και επιβλητικοί, και δαιδαλώδεις λαβύρινθοι μέσα μου, ξεχύνονται άλλοτε ξεδιάντροπα, άλλοτε κομψά, σαν άγγελοι και σα διάβολοι, σα λίπος και σαν οστά, χορευτές και παλαιστές με μέλη – κύματα.Τα συμπλέγματά μου είναι θυσίες στην μνήμη, εκεί που οι ευθείες γίνονται θολές και τα πρόσωπα χάνουν τις ρυτίδες τους, και παλινδρόμηση, αέναοι αυτιστικοί κύκλοι γύρω από τη μνήμη και το εγώ. Οι συνθέσεις μου δοξάζουν τη λατρεία και τον εγκλωβισμό. Το χρώμα λειτουργεί ως το απόλυτο όριο, οι ενδιάμεσες αποχρώσεις απορρίπτονται όπως η μνήμη απορρίπτει την λεπτομέρεια, τη χροιά και αφήνει ξερά μέλη και συναισθήματα να αιωρούνται στον χρόνο.
Μιχαλοπούλου Χριστίνα Εικαστικός – Μητέρα – Επιχειρηματίας
